Φόντο

Το Ticagrelor είναι ένας νέος ανταγωνιστής του υποδοχέα P2Y12 [1].

Η τικαγρελόρη έχει αναφερθεί ότι αναστέλλει τις προθρομβωτικές επιδράσεις της ADP στα αιμοπετάλια έναντι του υποδοχέα P2Y12. Η Ticagrelor έχει δείξει την πλήρη αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων ex vivo. Επιπλέον, η Ticagrelor έχει προτείνει μια δοσοεξαρτώμενη αναστολή της συσσώρευσης αιμοπεταλίων στον άνθρωπο. Εκτός από αυτά, το Ticagrelor έχει επίσης επιδείξει έναν ανταγωνιστή που δεσμεύει από το στόμα, ενεργά και αναστρέψιμα. Σε αντίθεση με άλλους αναστολείς, η Ticagrelor έχει επίσης αναφερθεί ότι αναστέλλει τον υποδοχέα P2Y12 χωρίς μεταβολικό μετασχηματισμό. Εκτός αυτού, το Ticagrelor είναι ο πρώτος αντιαιμοπεταλιακός παράγοντας θειενοπυριδίνης και μεταβολίζεται κυρίως από το CYP3A4 και το CYP2C19 [1][2].

Παραπομπές:
[1] Zhou D1, Andersson TB, Grimm SW. In vitro αξιολόγηση πιθανών αλληλεπιδράσεων φαρμάκου με τικαγρελόρη: φαινοτυποποίηση αντίδρασης κυτοχρώματος P450, αναστολή, επαγωγή και διαφορική κινητική. Drug Metab Dispos. 2011 Apr;39(4):703-10.
[2] Li Y1, Landqvist C, Grimm SW. Διάθεση και μεταβολισμός της τικαγρελόρης, ενός νέου ανταγωνιστή του υποδοχέα P2Y12, σε ποντίκια, αρουραίους και μαρμοζέτες. Drug Metab Dispos. 2011 Sep;39(9):1555-67. doi: 10.1124/dmd.111.039669. Epub 2011 13 Ιουνίου.

Περιγραφή

Το Ticagrelor (AZD6140) είναι ένας αναστρέψιμος από του στόματος ανταγωνιστής του υποδοχέα P2Y12 για τη θεραπεία της συσσώρευσης αιμοπεταλίων.

In vitro

Το Ticagrelor προάγει μεγαλύτερη αναστολή της αδενοσίνης 5''-διφωσφορικό (ADP)–προκάλεσε απελευθέρωση Ca2+ σε αιμοπετάλια σε σχέση με άλλους ανταγωνιστές P2Y12R. Αυτή η πρόσθετη επίδραση της τικαγρελόρης πέρα ​​από τον ανταγωνισμό του P2Y12R είναι εν μέρει ως συνέπεια της αναστολής της τικαγρελόρης του εξισορροπητικού μεταφορέα νουκλεοσιδίου 1 (ENT1) στα αιμοπετάλια, οδηγώντας σε συσσώρευση εξωκυτταρικής αδενοσίνης και ενεργοποίηση υποδοχέων αδενοσίνης A2A συζευγμένων με Gs[1]. Τα κύτταρα B16-F10 παρουσιάζουν μειωμένη αλληλεπίδραση με αιμοπετάλια από ποντίκια που έλαβαν ticagrelor σε σύγκριση με ποντίκια που έλαβαν αλατούχο διάλυμα[2].

Σε μοντέλα ενδοφλέβιας και ενδοσπληνικής μετάστασης μελανώματος B16-F10, τα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία με κλινική δόση τικαγρελόρης (10 mg/kg) εμφανίζουν αξιοσημείωτες μειώσεις στις μεταστάσεις στους πνεύμονες (84%) και στο ήπαρ (86%). Επιπλέον, η θεραπεία με τικαγρελόρη βελτιώνει την επιβίωση σε σύγκριση με ζώα που έλαβαν αλατούχο διάλυμα. Παρόμοιο αποτέλεσμα παρατηρείται σε ένα μοντέλο καρκίνου μαστού 4T1, με μειώσεις στις μεταστάσεις του πνεύμονα (55%) και του μυελού των οστών (87%) μετά από θεραπεία με τικαγρελόρη[2]. Η εφάπαξ από του στόματος χορήγηση ticagrelor (1-10 mg/kg) προκαλεί δοσοεξαρτώμενη ανασταλτική δράση στη συσσώρευση αιμοπεταλίων. Η τικαγρελόρη, στην υψηλότερη δόση (10 mg/kg) αναστέλλει σημαντικά τη συσσώρευση αιμοπεταλίων 1 ώρα μετά τη χορήγηση και η μέγιστη αναστολή παρατηρείται στις 4 ώρες μετά τη χορήγηση.

Αποθήκευση

4°C, προστατεύουν από το φως, αποθηκεύονται υπό άζωτο

*Σε διαλύτη: -80°Γ, 6 μήνες; -20°C, 1 μήνα (προστατεύεται από το φως, αποθηκεύεται σε άζωτο)

Χημική δομή