Η ροσουβαστατίνη (εμπορική ονομασία Crestor, που διατίθεται στην αγορά από την AstraZeneca) είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα στατίνης.Όπως και άλλες στατίνες, η ροσουβαστατίνη συνταγογραφείται για τη βελτίωση των επιπέδων λιπιδίων στο αίμα ενός ατόμου και τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

Κατά την πρώτη δεκαετία περίπου που η ροσουβαστατίνη ήταν στην αγορά, διαφημιζόταν ευρέως ως «στατίνη τρίτης γενιάς» και ως εκ τούτου ως πιο αποτελεσματική και πιθανώς προκαλώντας λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες από τα περισσότερα άλλα φάρμακα στατίνης.Καθώς τα χρόνια περνούν και καθώς έχουν συσσωρευτεί στοιχεία από κλινικές δοκιμές, μεγάλο μέρος του πρώιμου ενθουσιασμού για τη συγκεκριμένη στατίνη έχει μετριαστεί.

Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν πλέον ότι οι σχετικοί κίνδυνοι και τα οφέλη της ροσουβαστατίνης είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοια με εκείνα άλλων στατινών.Ωστόσο, υπάρχουν μερικές κλινικές περιστάσεις στις οποίες μπορεί να προτιμάται η ροσουβαστατίνη.

Χρήσεις της ροσουβαστατίνης

Τα φάρμακα στατίνης αναπτύχθηκαν για τη μείωση της χοληστερόλης στο αίμα.Αυτά τα φάρμακα συνδέονται ανταγωνιστικά με το ηπατικό ένζυμο που ονομάζεται υδροξυμεθυλογλουταρυλ (HMG) CoA αναγωγάση.Η αναγωγάση HMG CoA παίζει τον περιοριστικό ρόλο στη σύνθεση της χοληστερόλης από το ήπαρ.

Αναστέλλοντας την αναγωγάση HMG CoA, οι στατίνες μπορούν να μειώσουν σημαντικά την παραγωγή LDL («κακής») χοληστερόλης στο ήπαρ, και έτσι μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης στο αίμα έως και 60%.Επιπλέον, οι στατίνες μειώνουν μέτρια τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων στο αίμα (κατά περίπου 20-40%) και προκαλούν μια μικρή αύξηση (περίπου 5%) στα επίπεδα της HDL χοληστερόλης στο αίμα («καλή χοληστερόλη»).

Με εξαίρεση τους αναστολείς PCSK9 που αναπτύχθηκαν πρόσφατα, οι στατίνες είναι τα πιο ισχυρά διαθέσιμα φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερόλη.Επιπλέον, σε αντίθεση με τις άλλες κατηγορίες φαρμάκων για τη μείωση της χοληστερόλης, οι κλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι τα φάρμακα με στατίνες μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τη μακροπρόθεσμη έκβαση των ατόμων με εγκατεστημένη στεφανιαία νόσο (CAD) και ατόμων με μέτριο ή υψηλό κίνδυνο εμφάνισης CAD. .

Οι στατίνες μειώνουν επίσης σημαντικά τον κίνδυνο επακόλουθων καρδιακών προσβολών και μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου από ΣΝ.(Οι νεότεροι αναστολείς PCSK9 έχουν επίσης αποδειχθεί τώρα σε μεγάλης κλίμακας RCT ότι βελτιώνουν τα κλινικά αποτελέσματα.)

Αυτή η ικανότητα των στατινών να βελτιώνουν σημαντικά τα κλινικά αποτελέσματα πιστεύεται ότι οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, σε ορισμένα ή όλα τα οφέλη τους που δεν μειώνουν τη χοληστερόλη.Εκτός από τη μείωση της LDL χοληστερόλης, οι στατίνες έχουν επίσης αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, αποτελέσματα κατά της πήξης του αίματος και ιδιότητες σταθεροποίησης της πλάκας.Επιπλέον, αυτά τα φάρμακα μειώνουν τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, βελτιώνουν τη συνολική αγγειακή λειτουργία και μειώνουν τον κίνδυνο επικίνδυνων για τη ζωή καρδιακών αρρυθμιών.

Είναι πολύ πιθανό ότι τα κλινικά οφέλη που αποδεικνύονται από τα φάρμακα με στατίνες οφείλονται σε ένα συνδυασμό των επιδράσεών τους στη μείωση της χοληστερόλης και της ποικίλης σειράς επιδράσεων που δεν σχετίζονται με τη χοληστερόλη.

Σε τι διαφέρει η ροσουβαστατίνη;

Η ροσουβαστατίνη είναι ένα νεότερο, το λεγόμενο φάρμακο στατίνης «τρίτης γενιάς».Ουσιαστικά, είναι το πιο ισχυρό φάρμακο στατίνης στην αγορά.

Η σχετική ισχύς του προέρχεται από τα χημικά του χαρακτηριστικά, τα οποία του επιτρέπουν να συνδέεται πιο σταθερά με την αναγωγάση HMG CoA, επιτελώντας έτσι μια πληρέστερη αναστολή αυτού του ενζύμου.Μόριο για μόριο, η ροσουβαστατίνη παράγει περισσότερη μείωση της LDL-χοληστερόλης από άλλα φάρμακα στατίνης.Ωστόσο, παρόμοια μεγέθη μείωσης της χοληστερόλης μπορούν να επιτευχθούν χρησιμοποιώντας υψηλότερες δόσεις των περισσότερων άλλων στατινών.

Όταν απαιτείται «εντατική» θεραπεία με στατίνες για να ωθήσει τα επίπεδα χοληστερόλης όσο το δυνατόν πιο χαμηλά, η ροσουβαστατίνη είναι το φάρμακο για πολλούς γιατρούς.

Αποτελεσματικότητα της ροσουβαστατίνης

Η ροσουβαστατίνη έχει αποκτήσει τη φήμη ότι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική μεταξύ των φαρμάκων με στατίνες, κυρίως με βάση τα αποτελέσματα δύο κλινικών δοκιμών.

Το 2008, η δημοσίευση της μελέτης JUPITER τράβηξε την προσοχή των καρδιολόγων παντού.Σε αυτή τη μελέτη, πάνω από 17.000 υγιείς άνθρωποι που είχαν φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης LDL στο αίμα αλλά αυξημένα επίπεδα CRP τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν είτε 20 mg ροσουβαστατίνης την ημέρα είτε εικονικό φάρμακο.

Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, τα άτομα που τυχαιοποιήθηκαν στη ροσουβαστατίνη όχι μόνο είχαν σημαντικά μειωμένα επίπεδα χοληστερόλης LDL και CRP, αλλά είχαν επίσης σημαντικά λιγότερα καρδιαγγειακά συμβάντα (συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής προσβολής, του εγκεφαλικού, της ανάγκης για μια διαδικασία επαναγγείωσης, όπως χειρουργική επέμβαση stent ή bypass). και ο συνδυασμός καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού ή καρδιαγγειακού θανάτου), καθώς και μείωση της θνησιμότητας από κάθε αιτία.

Αυτή η μελέτη ήταν αξιοσημείωτη όχι μόνο επειδή η ροσουβαστατίνη βελτίωσε σημαντικά τα κλινικά αποτελέσματα σε φαινομενικά υγιή άτομα, αλλά και επειδή αυτά τα άτομα δεν είχαν αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης τη στιγμή της εγγραφής τους.

Το 2016 δημοσιεύτηκε η δοκιμή HOPE-3.Σε αυτή τη μελέτη συμμετείχαν πάνω από 12.000 άτομα με τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου για αθηροσκληρωτική αγγειακή νόσο, αλλά όχι εμφανή ΣΝ.Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν είτε ροσουβαστατίνη είτε εικονικό φάρμακο.Στο τέλος ενός έτους, τα άτομα που έπαιρναν ροσουβαστατίνη είχαν σημαντική μείωση σε ένα σύνθετο τελικό σημείο έκβασης (συμπεριλαμβανομένου του μη θανατηφόρου καρδιακού επεισοδίου ή εγκεφαλικού ή θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο).

Και στις δύο αυτές δοκιμές, η τυχαιοποίηση στη ροσουβαστατίνη βελτίωσε σημαντικά τα κλινικά αποτελέσματα των ατόμων που είχαν έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου, αλλά δεν είχαν σημάδια ενεργού καρδιαγγειακής νόσου.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ροσουβαστατίνη επιλέχθηκε για αυτές τις δοκιμές όχι επειδή ήταν το πιο ισχυρό από τα φάρμακα στατίνης, αλλά (τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό) επειδή οι δοκιμές χρηματοδοτήθηκαν από την AstraZeneca, τον κατασκευαστή της ροσουβαστατίνης.

Οι περισσότεροι ειδικοί στα λιπίδια πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα αυτών των δοκιμών θα ήταν τα ίδια αν είχε χρησιμοποιηθεί άλλη στατίνη σε επαρκή δόση, και στην πραγματικότητα, οι τρέχουσες συστάσεις για τη θεραπεία με φάρμακα στατίνης επιτρέπουν γενικά τη χρήση οποιουδήποτε από τα φάρμακα στατίνης για όσο διάστημα Η δόση είναι αρκετά υψηλή για να επιτευχθεί περίπου το ίδιο επίπεδο μείωσης της χοληστερόλης που θα επιτυγχανόταν με μια χαμηλότερη δόση ροσουβαστατίνης.(Μια εξαίρεση σε αυτόν τον γενικό κανόνα προκύπτει όταν απαιτείται "εντατική θεραπεία με στατίνες". Η εντατική θεραπεία με στατίνες εννοείται ότι σημαίνει είτε υψηλή δόση ροσουβαστατίνης είτε υψηλή δόση ατορβαστατίνης, η οποία είναι η επόμενη πιο ισχυρή διαθέσιμη στατίνη.)

Αλλά επειδή η ροσουβαστατίνη ήταν πράγματι η στατίνη που χρησιμοποιήθηκε σε αυτές τις δύο βασικές κλινικές δοκιμές, πολλοί γιατροί δεν χρησιμοποιούσαν τη ροσουβαστατίνη ως στατίνη της επιλογής τους.

Τρέχουσες ενδείξεις

Η θεραπεία με στατίνες ενδείκνυται για τη βελτίωση των μη φυσιολογικών επιπέδων λιπιδίων στο αίμα (συγκεκριμένα, για τη μείωση των επιπέδων της LDL χοληστερόλης και/ή των τριγλυκεριδίων) και για την πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων.Οι στατίνες συνιστώνται σε άτομα με εγκατεστημένη αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο, άτομα με διαβήτη και άτομα των οποίων ο εκτιμώμενος κίνδυνος 10 ετών να αναπτύξουν καρδιαγγειακή νόσο είναι πάνω από 7,5% έως 10%.

Ενώ, γενικά, τα φάρμακα στατίνης θεωρούνται εναλλάξιμα ως προς την αποτελεσματικότητά τους και τον κίνδυνο πρόκλησης ανεπιθύμητων ενεργειών, μπορεί να υπάρχουν φορές που μπορεί να προτιμάται η ροσουβαστατίνη.Συγκεκριμένα, όταν η θεραπεία «υψηλής έντασης» με στατίνες στοχεύει στη μείωση της LDL χοληστερόλης στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα, συνιστάται γενικά είτε η ροσουβαστατίνη είτε η ατορβαστατίνη στα αντίστοιχα υψηλότερα εύρη δόσης.

Πριν από τη λήψη

Πριν σας συνταγογραφηθεί οποιοδήποτε φάρμακο στατίνης, ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει μια επίσημη αξιολόγηση κινδύνου για να εκτιμήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου και θα μετρήσει τα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα σας.Εάν έχετε ήδη καρδιαγγειακή νόσο ή διατρέχετε σημαντικά αυξημένο κίνδυνο να την αναπτύξετε, ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας συστήσει ένα φάρμακο στατίνης.

Άλλα συνήθως συνταγογραφούμενα φάρμακα στατίνης περιλαμβάνουν ατορβαστατίνη, σιμβαστατίνη, φλουβαστατίνη, λοβαστατίνη, πιταβαστατίνη και πραβαστατίνη.

Το Crestor, το εμπορικό σήμα της ροσουβαστατίνης στις ΗΠΑ, είναι αρκετά ακριβό, αλλά οι γενικές μορφές ροσουβαστατίνης είναι πλέον διαθέσιμες.Εάν ο γιατρός σας θέλει να πάρετε ροσουβαστατίνη, ρωτήστε εάν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα γενόσημο.

Οι στατίνες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε άτομα που είναι αλλεργικά στις στατίνες ή σε οποιοδήποτε από τα συστατικά τους, που είναι έγκυες ή θηλάζουν, που έχουν ηπατική νόσο ή νεφρική ανεπάρκεια ή πίνουν υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ.Μελέτες δείχνουν ότι η ροσουβαστατίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια σε παιδιά ηλικίας άνω των 10 ετών.

Δοσολογία Rosuvastatin

Όταν η ροσουβαστατίνη χρησιμοποιείται για τη μείωση των αυξημένων επιπέδων LDL χοληστερόλης, συνήθως ξεκινούν χαμηλότερες δόσεις (5 έως 10 mg ημερησίως) και προσαρμόζονται προς τα πάνω κάθε ή δύο μήνες ανάλογα με τις ανάγκες.Σε άτομα με οικογενή υπερχοληστερολαιμία, οι γιατροί συνήθως ξεκινούν με κάπως υψηλότερες δόσεις (10 έως 20 mg την ημέρα).

Όταν η ροσουβαστατίνη χρησιμοποιείται για τη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου σε άτομα με μέτρια αυξημένο κίνδυνο, η αρχική δόση είναι συνήθως 5 έως 10 mg την ημέρα.Σε άτομα των οποίων ο κίνδυνος θεωρείται υψηλός (ιδιαίτερα, ο κίνδυνος 10 ετών εκτιμάται ότι είναι πάνω από 7,5%), συχνά ξεκινά θεραπεία υψηλής έντασης, με 20 έως 40 mg την ημέρα.

Εάν η ροσουβαστατίνη χρησιμοποιείται για τη μείωση του κινδύνου πρόσθετων καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε ένα άτομο με ήδη εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο, συνήθως χρησιμοποιείται εντατική θεραπεία με δόση 20 έως 40 mg την ημέρα.

Σε άτομα που λαμβάνουν κυκλοσπορίνη ή φάρμακα για τον HIV/AIDS, ή σε άτομα με μειωμένη νεφρική λειτουργία, η δόση της ροσουβαστατίνης πρέπει να προσαρμόζεται προς τα κάτω και γενικά δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 mg την ημέρα.

Τα άτομα ασιατικής καταγωγής τείνουν να είναι πιο ευαίσθητα στα φάρμακα με στατίνες και πιο επιρρεπή σε παρενέργειες.Γενικά συνιστάται η έναρξη της ροσουβαστατίνης με 5 mg την ημέρα και η σταδιακή αύξηση σε Ασιάτες ασθενείς.

Η ροσουβαστατίνη λαμβάνεται μία φορά την ημέρα και μπορεί να λαμβάνεται είτε το πρωί είτε το βράδυ.Σε αντίθεση με πολλά από τα άλλα φάρμακα με στατίνες, η κατανάλωση μέτριων ποσοτήτων χυμού γκρέιπφρουτ έχει μικρή επίδραση στη ροσουβαστατίνη.

Παρενέργειες της ροσουβαστατίνης

Στα χρόνια αμέσως μετά την ανάπτυξη της ροσουβαστατίνης, πολλοί ειδικοί υπέθεσαν ότι οι παρενέργειες της στατίνης θα ήταν λιγότερο έντονες με τη ροσουβαστατίνη, απλώς και μόνο επειδή μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν χαμηλότερες δόσεις για να επιτευχθεί επαρκής μείωση της χοληστερόλης.Την ίδια στιγμή, άλλοι ειδικοί ισχυρίστηκαν ότι οι παρενέργειες της στατίνης θα μεγεθύνονταν με αυτό το φάρμακο, καθώς ήταν πιο ισχυρό από άλλες στατίνες.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, έγινε φανερό ότι κανένας από τους ισχυρισμούς δεν ήταν σωστός.Φαίνεται ότι ο τύπος και το μέγεθος των ανεπιθύμητων ενεργειών είναι γενικά περίπου το ίδιο με τη ροσουβαστατίνη όπως συμβαίνει με άλλα φάρμακα στατίνης.

Οι στατίνες, ως ομάδα, είναι καλύτερα ανεκτές από άλλα φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερόλη.Σε μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε το 2017 και εξέτασε 22 τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές, μόνο το 13,3% των ατόμων που τυχαιοποιήθηκαν σε ένα φάρμακο στατίνης διέκοψαν το φάρμακο λόγω παρενεργειών εντός 4 ετών, σε σύγκριση με το 13,9% των ατόμων που τυχαιοποιήθηκαν σε εικονικό φάρμακο.

Ακόμα, υπάρχουν καλά αναγνωρισμένες παρενέργειες που προκαλούνται από φάρμακα στατίνης και αυτές οι παρενέργειες ισχύουν γενικά για τη ροσουβαστατίνη καθώς και για οποιαδήποτε άλλη στατίνη.Οι πιο αξιοσημείωτες από αυτές τις παρενέργειες περιλαμβάνουν:

• Ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τους μυς.Η μυϊκή τοξικότητα μπορεί να προκληθεί από τις στατίνες.Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν μυαλγία (μυϊκός πόνος), μυϊκή αδυναμία, μυϊκή φλεγμονή ή (σε σπάνιες, σοβαρές περιπτώσεις) ραβδομυόλυση.Η ραβδομυόλυση είναι οξεία νεφρική ανεπάρκεια που προκαλείται από σοβαρή μυϊκή κατάρρευση.Στις περισσότερες περιπτώσεις.Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τους μυς μπορούν να ελεγχθούν με τη μετάβαση σε άλλη στατίνη.Η ροσουβαστατίνη είναι ένα από τα φάρμακα στατίνης που φαίνεται να προκαλούν σχετικά μικρή μυϊκή τοξικότητα.Αντίθετα, η λοβαστατίνη, η σιμβαστατίνη και η ατορβαστατίνη είναι πιο επιρρεπείς στην πρόκληση μυϊκών προβλημάτων.
• Ηπατικά προβλήματα.Περίπου το 3% των ατόμων που λαμβάνουν στατίνες θα έχουν αύξηση των ηπατικών ενζύμων στο αίμα τους.Στα περισσότερα από αυτά τα άτομα, δεν υπάρχουν ενδείξεις πραγματικής ηπατικής βλάβης και η σημασία αυτής της μικρής αύξησης των ενζύμων είναι ασαφής.Σε πολύ λίγα άτομα, έχει αναφερθεί σοβαρή ηπατική βλάβη.Δεν είναι σαφές, ωστόσο, ότι η συχνότητα σοβαρής ηπατικής βλάβης είναι υψηλότερη σε άτομα που λαμβάνουν στατίνες από ό,τι στο γενικό πληθυσμό.Δεν υπάρχει ένδειξη ότι η ροσουβαστατίνη προκαλεί περισσότερα ή λιγότερα ηπατικά προβλήματα από άλλες στατίνες.
• Γνωστική δυσλειτουργία.Η ιδέα ότι οι στατίνες μπορούν να προκαλέσουν γνωστική εξασθένηση, απώλεια μνήμης, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα, επιθετικότητα ή άλλες επιδράσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα έχει διατυπωθεί, αλλά δεν έχει αποδειχθεί με σαφήνεια.Σε μια ανάλυση αναφορών περιπτώσεων που στάλθηκαν στον FDA, τα υποτιθέμενα γνωστικά προβλήματα που σχετίζονται με τις στατίνες φαίνεται να είναι πιο κοινά με τα λιπόφιλα φάρμακα στατίνης, συμπεριλαμβανομένης της ατορβαστατίνης, της φλουβαστατίνης, της λοβαστατίνης και της σιμβαστατίνης.Τα υδρόφιλα φάρμακα στατίνης, συμπεριλαμβανομένης της ροσουβαστατίνης, έχουν ενοχοποιηθεί λιγότερο συχνά με αυτήν την πιθανή ανεπιθύμητη ενέργεια.
• Διαβήτης.Τα τελευταία χρόνια, μια μικρή αύξηση στην ανάπτυξη διαβήτη έχει συσχετιστεί με τη θεραπεία με στατίνες.Μια μετα-ανάλυση πέντε κλινικών δοκιμών του 2011 υποδηλώνει ότι ένα επιπλέον περιστατικό διαβήτη εμφανίζεται σε κάθε 500 άτομα που έλαβαν θεραπεία με στατίνες υψηλής έντασης.Γενικά, αυτός ο βαθμός κινδύνου θεωρείται αποδεκτός, εφόσον η στατίνη αναμένεται να μειώσει σημαντικά τον συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο.

Άλλες παρενέργειες που έχουν αναφερθεί συνήθως με φάρμακα στατίνης περιλαμβάνουν ναυτία, διάρροια και πόνο στις αρθρώσεις.

Αλληλεπιδράσεις

Η λήψη ορισμένων φαρμάκων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών με τη ροσουβαστατίνη (ή οποιαδήποτε στατίνη).Αυτή η λίστα είναι μεγάλη, αλλά τα πιο αξιοσημείωτα φάρμακα που αλληλεπιδρούν με τη ροσουβαστατίνη περιλαμβάνουν:

• Η γεμφιβροζίλη, η οποία είναι ένας παράγοντας μείωσης της χοληστερόλης χωρίς στατίνες
• Η αμιωδαρόνη, η οποία είναι ένα αντιαρρυθμικό φάρμακο
• Αρκετά από τα φάρμακα για τον HIV
• Ορισμένα αντιβιοτικά, ιδιαίτερα η κλαριθρομυκίνη και η ιτρακοναζόνη
• Κυκλοσπορίνη, ένα ανοσοκατασταλτικό φάρμακο

Μια λέξη από το Verywell

Ενώ η ροσουβαστατίνη είναι η πιο ισχυρή διαθέσιμη στατίνη, γενικά, η αποτελεσματικότητα και το προφίλ τοξικότητάς της είναι πολύ παρόμοια με όλες τις άλλες στατίνες.Ωστόσο, υπάρχουν μερικές κλινικές καταστάσεις στις οποίες η ροσουβαστατίνη μπορεί να προτιμάται έναντι άλλων φαρμάκων με στατίνες.